Halfweg de twintig komt het leven op maandag soms vol enthousiasme de kamer binnen, om op dinsdag met het nodige drama de sfeer te verpesten. Dat ondervinden Schwa’ke (oud-studiegenoot en goede vriend) en ik al geruime tijd. Hoe we dat overleefd hebben? Door er elkaar over te vertellen. We schrijven elkaar wekelijks over de zottigheden op het werk, de gevreesde vragen op het familiefeest en de herkenbare gesprekken onder vrienden. Met een knipoog, uiteraard. Je vindt Schwa’kes brieven terug op Kom, zet u.

Dag Schwa’ke,

Ik ben de controle kwijt. Gisteravond zat ik nog nietsvermoedend naar Ivo Victoria’s uitleg over spanningsbogen te luisteren en vandaag ligt heel mijn plan aan duigen. En het sterke is dat ik er zelf absoluut geen zeggenschap in krijg.

“Nieuwsflash: mijn personages waren het niet met me eens.”

Herinner je je dat ik je vertelde over die namiddag in de koffiebar, toen ik de helft van mijn verhaal in scènes had opgedeeld en alles stilaan op zijn plaats begon te vallen? Laten we zeggen dat dat vandaag wat anders ligt. Ik dacht – gewoon, zomaar, even voor de leuk – om de Snowflakemethode te googelen. Volgens Ivo was dat een goeie manier om je verhaal en personages van iets heel kleins naar iets robuusts en standvastig om te buigen. Het begin is kinderspel: je vertelt je verhaal in één zin. Eén zin, meer niet. Daarna maak je van die ene zin een synopsis van vier lijntjes; hooguit vijf. Als vanzelf liet ik twee verhaallijnen varen en liet ik een andere toe. Tot daartoe ging het best goed, eigenlijk. Maar toen ik bij stap drie mijn personages nog eens aan het woord mocht laten, was het hek van de dam.

Zonder te vragen of ik het wel oké vond, besloot mijn hoofdpersonage meer op haar strepen te staan, werd haar lief een egoïst en vond haar beste vriendin het zelfs nodig om plots van nationaliteit te veranderen. Hoe ik ook probeerde om ze weer mooi op hun plek te zetten, het mocht niet baten. “Wij kloppen niet”, leken ze te zeggen, terwijl ze vrolijk verder huppelden over het papier. 

Dus ja. Nieuwsflash. Mijn personages waren het niet met me eens en hebben mij met de brokken achtergelaten. Ik blijf leeggezogen en met een suikertekort achter en kan opnieuw beginnen.

Tot over twee weken (hopelijk uitgehuild om de verloren maanden),
Tine